วันพฤหัสบดีที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

การเป็น เเคดดี้ในสนามกอล์ฟ ไม่ใช้เรื่องง่าย??





การเป็น เเคดดี้ในสนามกอล์ฟ ไม่ใช่รื่องง่าย??


มีใครรู้บ้างว่า เเคดดี้ คืองานเกี่ยวกับอะไร......

บางคนก็ตอบกันว่าเป็นงานที่ตามเก็บลูกกอล์ฟที่คนอื่นตี

บางคนก็ว่าเป็นงานบริการที่มากกว่าบริการทั่วไป...<คิดเอาเองน่ะค่ะ>

งานเเคดดี้เป็นง่ายเเลกเงินมาเเต่ละบาทด้วยความเหนื่อย ความขยัน เเละที่สำคัญคือความอดทน



"เเคดดี้"เป็นงานเเรกที่ดิฉันได้ทำตอนเปิดเทอมที่ผ่านมา ตอยเเรกที่เข้าไปทำต้อง มีการฝึกงานก่อน ฝึกงานนี้ก็ไม่ได้เงินเเม้เเต้บาทเดียวไปฝึกทุกวัน การฝึกก็จะฝึก การลากถุงกอล์ฟ ที่ทั้งหนักเเละใหญ่ การดูระยะทางการตีกอล์ฟ ดูไลน์ ขับรถกอล์ฟการมองลูกกอล์ฟว่าตกอยู่ที่ใด เมื่อเราได้ลงไปทามงานจริงมันไม่ใช่เรื่องง่ายเราต้องไปเดินตามใครไม่รู้ที่มาตีกอล์ฟ บางครั้งถ้าเราทำอะไรไม่พอใจเขา อาจจะโดนว่า โดนกดดันต่างๆนานา ฝึกการอดทนอย่างยิ่ง บางคนอดทนไม่ไหวก็ต้องลาออกไป การเป็นเเคดดี้ต้องมีความอดทนสูงมากๆ ได้ไปทำงานอยู่เพียงเเค่สี่ห้าเดือนก็ต้องลาออก เพื่อไปเรียนต่อที่จังหวัด ปราจีนบุรี เเต่การทำงานเเค่สี่ห้าเดือนก็ได้รู้อะไรหลายอย่าง ทั้งการเเก่งเเย่งการทำมาหากิน การเห็นเเกตัวเอง ยังมีในสังคมนี้

วันสำเร็จการศึกษา31 มี.ค. 2552


วันเเห่งความสำเร็จ!!!






การเล่าเรียนเป็นสิ่งที่ดี ทุกๆคนควรจะใฝ่คว้ากันเอาไว้เพื่ออนาคตของตัวเองต่อไป วันที่ดิฉันดีใจเเละเสียใจไปพร้อมๆกัน คือวันที่สำเร็จการศึกษา จบ มัธยมศึกษาชั้นปีที่ 6 ที่บอกว่าดีใจก็ คือดีใจได้เรียนจบไปครึ่งทาง จบ ม.6 เเต่ก็รู้สึกสียใจก็คือ ต้องจากเพื่อนๆ ที่เรียนด้วยกันมากันมา 6ปี ที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันมา ก็ถึงเวลาที่ต้องเเยกจากกันไป ศึกษาต่อในระดับมหาวิทยาลัย ต่างคนก็ต่างไปเรียนในสถานที่ใหม่ เพื่อนใหม่ สังคมใหม่ เเต่ความคิดถึงที่มีต่อโรงเรียนเก่าเเละเพื่อนทุกๆคนก็ยังเหมือนเดิม





. ....คิดถึงเพื่อน ฤ.ว.61..

ดิฉันจบมาจาก โรงเรียนฤทธิยะวรรณาลัย กรุงเทพมหนคร

วันพฤหัสบดีที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

MY UNIVERSITY

"มหาวิทยาลัยพระจอมเกล้าพระนครเหนือ ปราจีนบุรี "




129 ม.6 ตำบลเนินหอม อำเภอเมือง จังหวัดปราจีนบุรี 25230


ณ มหาวิทยาลัยเเห่งหนึ่ง ที่ข้าพเจ้าไม่เคยรู้จัก เพราะคิดว่ามีเพียงมหาวิทยาลัยพระจอมเกล้า พระนครเหนือ ในกรุงเทพฯ เพียงอย่างเดียว เมื่อก้าวเดินเข้ามาอยู่ในมหาวิทยาลัยเเห่งนี้ ช่วงเเรกก็คิดถึงบ้านมากๆ เพราะว่ามองไปทางไหนก็มีต้นไม้ใบหญ้า ภูเขาสีเขียวเต็มไปหมด เเต่พออยู่ไปก็ชินกับความงามของภูเขา ตื่นเช้ามาก็เห็นเเต่ภูเขา เทือกเขา วันเวลาผ่านไปก็กลายเป็นความชอบขึ้นมา อากาศบริสุทธิ์ สูดออกซิเจนทุกๆวัน ร่างกายก็เเข็งเเรง ตอนเช้าหมอกขึ้นขาวโผน สวยงาม รอบๆมหาวิทยาลัย ล้อมไปด้วยต้นไม้ ภูเขา น้ำตก ตึกเรียนก็ดูสะอาดตา ถึงเเม้ตึกเรียนจะมีไม่มากนัก ทุกคนก็ตั้งใจมาเรียนทุกๆวัน


......พี่น้องผองช่างชาวสีเลือดหมู ......

ตราประจำมหาวิทยาลัย
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ได้พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้อัญเชิญ " พระมหาพิชัยมงกุฏ " ซึ่งเป็นพระบรมราชลัญจกรประจำพระองค์พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 ให้เป็นตราประจำมหาวิทยาลัย


ต้นไม้ประจำมหาวิทยาลัย
ต้นประดู่แดง เป็นไม้เนื้อแข็งซึ่งแสดงถึงความแข็งแกร่งของสถาบัน ดอกมีสีแดงเข้มเหมือนหมากสุก ซึ่งตรงกับสีประจำมหาวิทยาลัย และจะออกดอกในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ ซึ่งตรงกับวันสถาปนาสถาบันคือ วันที่ 19 กุมภาพันธ์ของทุกปี


สีประจำมหาวิทยาลัย
สีแดงหมากสุก เป็นสีประจำพระองค์ในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 ที่สถาบันอัญเชิญมาเป็นสีประจำมหาวิทยาลัย